Ο Αύγουστος θέλει καλοπέραση, τι κι αν είσαι εξοχή, τι κι αν είσαι πόλη. Όλοι θέλουμε καλύτερες μέρες και νύχτες κατά τη διάρκεια του μήνα που έχει σήμα κατατεθέν τη ραστώνη. Μεζεδάκια και μπιριμπάκια στη βεράντα ή τρελά επιτραπέζια και παντομίμες θα δώσουν και θα πάρουν φέτος, νομίζω. Προσωπικά είμαι φαν της δηλωτής γιατί προσφέρει σασπένς και ξεκουνάει το μυαλό. Ο φωτισμός όμως κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου παιχνιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει ένταση, αλλά όχι τέτοια που να σε εκνευρίζει. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάς το αντικουνουπικό, διότι ο κώνωψ, καραδοκεί...και άντε να δηλώσεις μετά. Βρήκα το λοιπόν φωτιστικά να βάλεις έξω και να απολαύσεις ότι καλύτερο μπορείς. Παράδειγμα: Αν έχεις τέτοιο τοίχο και μπορείς να τον αναδείξεις, μια λύση που είναι όντως ξεχωριστή είναι η τοποθέτηση εναλλάξ φωτιστικών τοίχου που λέγονται απλίκες, και φωτίζουν προς τα επάνω και προς τα κάτω. Με αυτό το τρόπο δημιουργείς ένα ρόμβο από φως και σκιά. Τέλεια αρχιτεκτονιά!

Θα χρειαστείς: Aπλίκα της Viokef .

Αν πάλι είσαι κλασικός τύπος, να ξέρεις πως δεν πειράζει. Μπορείς να φωτίσεις κλασικά και ιδανικά βάζοντας τα κλασικά αλλά όχι πασέ φανάρια οροφής ή τοίχου. Το αποτέλεσμα θα αρέσει σε πολύ κόσμο.

Για μια γκράντε είσοδο σαν κι αυτή, θα χρειαστείς την απλίκα της Viokef.

ή αν έχεις οροφή, ακόμα καλύτερα, βάλε αυτό:

Tέλος, για έναν ατμοσφαιρικό φωτισμό σε σημεία, ο κύβος παραμένει μίνιμαλ και υπέροχος. Τον τοποθετείς όπου χρειαστεί και μια μαγεία θα γίνει το μπαλκονάκι, βεραντάκι, κηπάκι.

Aυτό το αποτέλεσμα, έστω και χωρίς την πισίνα μπορείς να το έχεις με αυτά:

Όλα τα φωτιστικά είναι από το γλυκύτατο Meandhome.gr. Μπες!

Οι φωτό είναι από το Me and Home και το Pinterest.

Και όσο εσύ παίζεις, φυσικά μη ξεχνάς το μικρό σου πιστό φίλο.

The post Ένα φως τον Αύγουστο. appeared first on Rdeco.

Το μήλο είναι στα καλύτερα του. Το μήλο σοβαρεύτηκε...και όταν λέω μήλο, φυσικά εννοώ το μήλο της Apple. Μάλλον καταλάβατε τι θέλω να πω, εννοώ την ίδια την Apple και τα Mac, iMac, iPhone, iPad και όλα τα i something. Η Εύα φυσικά και έχει πολλά τέτοια i στην κατοχή της, με τελευταία της επιθυμία ένα MacBook Pro, για να κλείσει τη συλλογή της. Μια επιθυμία που είναι απίθανα κοντά στην εκπλήρωση της. Πολλές προσευχές παρακαλώ από τους fans σε όποιον i θέλετε. Η προσευχή θα τελειώνει ως εξής: "Και μη ξεχάσω...στείλε ένα i στην Εύα...". Έτσι απλά και το σύμπαν θα συνωμοτήσει υπέρ μου To Mac λοιπόν βρήκε ένα σπίτι καινούργιο στo Covent Garden του Λονδίνου, που μπήκε στο Wallpaper και τώρα στο Rdeco.

Εγγλεζουάρ τουβλάκι στους τοίχους, υπέροχες σιδερένιες κολώνες με φουρούσια -να βαράς το κεφάλι σου αν χρειαστεί- ξύλινο δάπεδο, αψιδωτά παράθυρα, design μπάλες για να κάθεσαι και τεράστιο άνοιγμα προς τον ουρανό. Φιλοσοφημένο κατάστημα για τύπους με κουλτούρα "think different". Nα πας, να κάτσεις να παίξεις, να το χαρείς το shopping.

Σας αφήνω και περιμένω τις προσευχές σας.

The post Το μήλο στα καλύτερα του! appeared first on Rdeco.

Τα νέα μέτρα ήρθαν, έρχονται, θα έρθουν; Μπορεί κανείς να μην έχει καταλάβει αλλά εγώ καταλάβει κάτι άλλο. Μεγάλο πλήθος εισέρχεται στα σουβλατζίδικα και στα φαστ-φουντ. Αυτό συμβαίνει λόγω αφραγκίας. Εννοείται πως δεν έχω τίποτα με τα πιτόγυρα και τα περλκόμενα τους, ούτε με τα χάμπουργκερς, αντιθέτως. Είχα διαβάσει και διαψεύστε με αν θέλετε, πως ένα σουβλάκι ή ένα χαμπουργκερ είναι από τις πιο ισσοροπημένες τροφές που μπορεί να φάει κάποιος. Φυσικά δε φαντάζομαι να ενοούν κάθε μέρα ή δις την ημέρα. Το πάσης φύσης σάντουιτς άλλωστε είναι από τα αγαπημένα μου χόμπυ. Η σωστή μπουκιά είναι μεγάλη επιστήμη.


Αυτό που θέλω να πω είναι πως όλοι οι διατροφολόγοι φωνάζουν πως το πρόχειρο φαγητό δεν είναι καλό και για να μη τα πολυλέμε, η παχυσαρκία βαράει κόκκινο και σε αυτή τη χώρα. Η δε κρίση, έγιναν έρευνες ήδη, είναι λέει ο υπ\' αριθμόν ένα κίνδυνος για τάσεις παχυσαρκίας λόγω φτηνής, γρήγορης και κακής διατροφής. Εν ολίγοις, η κρίση δεν αδυνατίζει. Που θέλω να φτάσω; Εδώ δίπλα.

Λίγο έξω από το Μπρίσμπαν της Αυστραλίας και βασικά στη Τενερίφη, ένα προάστιο.


Αυτοί εδώ οι τύποι άνοιξαν ένα μανάβικο πολυτελείας και ο όρος αφορά την ποιότητα και όχι τις τιμές. Είναι μια πανέξυπνη ιδέα, μανάβικο delicatessen κατά μια έννοια. Πουλάει λαχανικά, φρούτα, τυριά, λουλούδια, μαρμελάδες και πολλά παράγωγα φρούτων, μέλια, κρέατα. Να μη το πω μανάβικο, να το πω μπακάλικο. Τα προϊόντα τους είναι οργανικά, αλλά εγώ εντάξει δεν κολλάω εκεί. Λαχανικό να τρως είναι το θέμα.


Τι άλλο; Δε ξέρω. Προφανώς ότι καλό βρίσκουν. Έχει όμως και δύο σημεία που με νικάνε εντελώς. Design και καφέ. Οπότε μπορείς να πας, να πάρεις εξαιρετικό καφεδάκι ή να τσιμπήσεις κάτι υγιεινό, να νιώσεις ένα καλό περιβάλλον γύρω σου και φεύγοντας να ψωνίσεις και την χλωρίδα σου ή την πανίδα σου.


Βλέπεις το χώρο που ψωνίζεις, που κάθεσαι, που κάθεσαι απ\' έξω, που γενικά έχει το στυλ αποτέκα τρελή, για ανθρώπους του σήμερα. Χαρούμενο μαγαζί, τι να λέμε... Άσε που το λαχανικό όπου το ρίξεις, φέρνει ζωή και έναν αέρα αγοράς που σε κάνει και κεφάρεις γενικά.

Mια λαϊκή με άλλο αέρα μα σερί. Αν είσαι Αυστραλία πας τώρα, αν δεν είσαι πάλι, κάνε κάτι παρόμοιο.
Εσύ που ψωνίζεις; Λαϊκή, σούπερ μάρκετ, μανάβικο; Που;
Καλό Σαββατοκύριακο, βγες έξω, κάνει καλό.
Εύα.

The post Νέα μέτρα; Τρώγε σωστά. appeared first on Rdeco.

Είναι κάτι εποχές που λες, που εκεί που κάθεσαι ή εντάξει, δεν κάθεσαι ακριβώς, μιλάς κιόλας, σου έρχεται ένα ουστ, ο ουρανός σφοντύλι. Είναι δυνατόν να σου κόβουν τη γλώσσα; Είναι δυνατόν να σου βάζουν φρένο, άπαξ και μιλάς για συγκεριμένα ζητήματα ή προσώπατα; Γίνεται μα σερί να μη μπορείς να ξεστομίσεις τη γνώμη σου, για την οποία σε ανέθρεψε η μανούλα σου με τόση αγάπη και πλήρωνε ο πατερούλης τα γαλλικά; Σε ρωτάνε κάτι δηλαδή. Απαντάς. Ουστ! Έχει συνειρμό αυτό; Έχει λογική;
Για να πάω στο θέμα όμως, άπαξ και φας το ουστ, και μείνεις εκτός, πως θα πληρώνεις το πετρέλαιο; Όχι ότι αν είσαι εντός θα δύνασαι δηλαδή, αλλά λέμε και κοιτάμε πάντα τα χειρότερα και ευχαριστούμε για τα καλύτερα.
Πετρέλαιο ουστ λοιπόν, αέριο... από κοντά κι αυτό το βλέπω να πορεύεται, τζάκι ανεπαρκές για το σύνολο του σπιτιού, πάνελ διαφόρων σχημάτων και τεχνλογιών...ψιλοακριβά τα βρίσκω...τι σου μένει;

H θερμοφόρα. Με έκπληξη -αλήθεια λέω- είδα πως υπάρχουν πλέον πολλές ιδέες και σχέδια. Πέραν του κλασικού που έβλεπα με λατρεία στα κινούμενα σχέδια πάνω στο πονεμένο κεφάλι των ηρώων, υπάρχει και η φ-ο-β-ε-ρ-ή μποτό-θερμοφόρα. Βρε το ερωτεύτηκα το gadget.

Άσε που αν το σκφτείς μέχρι γατόσπιτο γίνεται.

Τώρα στο MeandHome...οι πιο καλές θερμοφόρες;
Εύα.

The post Θερμοφόρα. Σ' αγαπώ! appeared first on Rdeco.

Η Brabantia είναι μια εταιρεία που είναι λατρεία. Βγάζει ανάμεσα σε πολλά προϊόντα κουζίνας και σπιτιού γενικότερα και σκουπιδοτενεκέδες. Και δε μου λες μα σερί; Έχεις βγει ποτέ να ψάξεις να αγοράσεις σκουπιδοτενεκέ ή -ευγενικότερα- κάδο απορριμάτων; Βρήκες τίποτα της προκοπής εκτός από τον κλασικό του Ikea και κάτι παρόμοιους; Τίποτις! Τζίφος. Στο σπίτι μου, έχω έναν κόκκινο brabantia και πρέπει να σου πω πως είναι πανέμορφος. Αλλά τώρα, βγήκαν κάτι άλλοι...να τους κλαις όταν πετάς σκουπίδια.
Πρώτος ο τρομερός I "BIN" Romantic.

Μετά ο London.

Μετά αυτός με το μετρό και το σύμβολο Ελλισάβετ. Τι να κάνει η γλυκιά μου άραγε;

Μπες στο Brabantia και βρες τον πιο κοντινό σου dealer.
Ξανά-μανά σου εύχομαι καλό Σαββάτο και Κυριακή. Πιες καφεδάκια, ποτάκια, φαγάκια και γενικά κάνε ότι θέλεις.
Εύα.

The post Σκουπιδοτενεκές, μα σερί. appeared first on Rdeco.

H Kanella γνωστή και μη εξαιρετέα δραστήρια τύπισσα γραφίστρια και ο Spyros, επίσης ο πιο γνωστός, γνωστός σου σχεδιαστής, έκαναν κοινοπραξία που ελπίζω να μη λήξει, αφού έφτιαξαν μαζί στολίδια. Μας έστειλαν το δελτίο τύπου και οι δύο για να καταλάβουμε τι ακριβώς σκέφτηκε το μυαλό τους. Κάτι γλυκό, μικρό, τρυφερό και χαρούμενο. Ένα κόκκαλο στολίδι για το δέντρο σου ή το δέντρο του τετράποδου φίλου σου. Δεν πιστεύω να μη του στόλισες...Από πλευράς αισθητικής και μόνο η φωτογράφηση σε ροζ δέντρο, ταιριάζει στο Rdeco μου γάντι. Βουαλά...

Bone Année

Δύο καλλιτεχνικά μυαλά είναι καλύτερα από ένα, εκτός αν πρόκειται για ορθογραφία. Για το λόγο αυτό, φέτος, ο Σπύρος Δράκος (www.spyrosdrakos.com) και η Κανέλλα (www.kanella.com) αποφάσισαν να παίξουν με τις λέξεις και να «ξεγελάσουν» το πνεύμα των Χριστουγέννων με έναν τρόπο απροσδόκητο. Το Bone Année είναι ένα μικρό στολίδι, γούρι, κόκκαλο, που προέκυψε από ένα αστείο φίλων. Φτιαγμένο με αγάπη και φαντασία, αναμένει να βρει στέγη είτε σε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο είτε σε μια πιατέλα με κουραμπιέδες – Προσοχή, όμως, δεν είναι προς κατανάλωση!

Κατασκευασμένο από κόντρα πλακέ σημύδας, «φοράει» ένα δερμάτινο λουράκι για να μπορεί να αναρτηθεί σε ένα δέντρο, μια γιρλάντα, ή ένα λουράκι βόλτας. Το μήνυμα τυπώθηκε με την τεχνική της μεταξοτυπίας από τον Tind, όπως και η συσκευασία που απεικονίζει χριστουγεννιάτικες νιφάδες από κόκαλα και καρδιές.

Ελπίζουμε να χαρίσει χαμόγελο σε πολλούς παραλήπτες, όπως ακριβώς χάρισε και σε εμάς.

Πάρε το κόκκαλο σου μέσω mail από:

Spyros Drakos

or

Kanella

ή θα πας στα SHOP, Ερμού 112A, Αθήνα, 210 3231683 και Fena Fresh, Παύλου Μελά 8, Θεσσαλονίκη, 2310 257447.

Φιλιά,

Εύα.

The post Bone Annee, στολίδι δαγκωτό! appeared first on Rdeco.

 Θυμάστε που σας έλεγα τις προάλλες πως πήγα για shopping στα Pennie shops και πως κάτι ακόμα θα ερχόταν στο σπίτι. Ήρθε! Μπήκε, στρώθηκε και τώρα μοστράρεται μπροστά στον εκρού καναπέ μας. Ένα χαλί δερμάτινο 1.20x1.80, animal cow skin που είναι και καλοκαιρινό και έτσι μπορείς να το έχεις στρωμένο όλες τις εποχές. 

Με αγάπη από τα Pennie shops για την Εύα ήταν αυτό... μάλλον για τη γιορτή μου να υποθέσω; Μερσί Pennie.gr. 

Εύα.

The post Χαλί αγάπη μου... για σένα! appeared first on Rdeco.

Μια πετσέτα είναι απλώς μια πετσέτα. Αν όμως η πετσέτα δε "ρουφάει", είναι να σα να μη σκουπίζεσαι και είναι απαίσιο συναίσθημα. Βασικά είναι σα να σε γλείφει μια πετσέτα. Πόσο καλό μπορεί να είναι αυτό μον σερί; Εγώ τις πετσέτες τις θέλω σκέτες, απορροφητικές και σε ωραία χρώματα να πηγαίνουνε με το μπάνιο μου. Οι επιλογές μου για το γκρι μπάνιο μου, ήταν μέχρι τώρα πορτοκαλί σκοτωμένο, γκρι νατουρεμάν, μαύρο μινιμάλ και λαδί μπιεν σουρ. Μέχρι που ήρθε και η πετσέτα που τη λένε Ema και είναι χρώματος τυρκουάζ! Μια πετσέτα απολύτως απορροφητική, διαστάσεων 90x150, μαζί με τις μικρές της αδελφούλες, και καλέ να δεις πόσο ωραία είναι. Σου το λέω γιατί πρέπει να πας να πάρεις μια-δύο, αφού κάνει μόνο €8,99 και είναι από το e-shop των Pennie.gr

Καλώς να πας και να προικιστείς μον σερί! Αξίζει!

Εύα.

The post H πετσέτα Ema! appeared first on Rdeco.

Με το διαγωνισμό να τρέχει ξανά, εώς αύριο, σας καλοσωρίζω σε αυτή τη νέα εβδομάδα με τη λίστα shopping από το Etsy. Για όσους δε το γνωρίζουν -λέω αν...- είναι ένα πολυμάγαζο με χιλιάδες-εκατομμύρια είδη. Από γυναικεία και αντρικά είδη, παιδικά, αλλά και είδη για το σπίτι, το γραφείο και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Προσωπικά δηλώνω addicted σε αυτό και στο amazon. Ξεκινάω όμως με τα υπέροχα μολύβια που ποτέ δε σταματάω να χάνω, αφού τα βρίσκεις παντού. Άμα βρεις μολύβι δηλαδή, παίζει να πέρασα εγώ από εκεί. Φυσικά πάντα μολύβια με στυλ! Να πω εδώ πως λατρεύω τα παλιά κλασικά LYRA με τους αριθμούς επάνω, τα Faber Castell νατουρεμάν, αλλά και ότι άλλο περίεργο σε μολύβι πέσει στην αντίληψη μου. Βρήκα λοιπόν μολύβια από αυτό το μαγαζάκι του Etsy που έχει υπέροχα.

Το σύνθημα είναι το Create Hapiness ή We are what we make και άλλα πολλά. Μια 12άδα για €11.92 από το Earmark. Πρόσεξε τώρα τα μεταφορικά. Για μία 12άδα είναι €7.11, αν αγοράσεις όμως και άλλο ένα αντικείμενο, μολύβι στην προκειμένη περίπτωση, γίνονται €0.79, που σημαίνει τίποτα.

Και πάμε σε αγαπημένες εκτυπώσεις που και custom είναι και γλύκα. Μπαίνουν παντού, είναι πολύ όμορφη τέχνη για το σπίτι, και αξίζουν τα λεφτά τους που είναι και ελάχιστα. Τα σπιτάκια από κάτω σε διάσταση 21x30 κοστίζουν μόνο €11.00+€2.50 μεταφορικά. Καλύτερο δώρο για το σπίτι σου ή όποιο άλλο, δεν υπάρχει. Το έργο λέγεται Little Street και θα το αγοράσεις από το IsaBella by Magriet.

O καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι ο σκυλάκος. Τον έχεις και τον νταντεύεις ή τον βρίσκεις να αράζει στον καναπέ σου και δε θυμώνεις. Λέγεται Wiener dog Plush και τον βρίσκεις στο Friends of Socktopus με €22.24+€10.29 μεταφορικά. Θα σου κλέψει την καρδιά.

Tέλος, έχω άλλη μια τέχνη που είναι από τις αγαπημένες μου. Για κάποιο ακατανόητο λόγο με εντυπωσιάζουν πάντα τα έργα που δείχνουν ακέφαλα σώματα. Εδώ έχει τα Library Girls με €30.19+10.33 μεταφορικά για ένα έργο ή 1.59 αν πάρεις δύο διαφορετικά έργα. Τα βρίσκεις στο Jane Thill studio.

Φιλιά,

πήγαινε να ψηφίσεις,

Εύα.

The post Etsy, γιατί είναι Δευτέρα. appeared first on Rdeco.

Η ερώτηση σαφώς και δεν απευθύεται σε μία λάμπα, ούτε είναι ρητορική. Θέλω να πω πως σε καμία περίπτωση δεν την ψώνισα ώστε να ρωτάω για την υγεία μίας λάμπας. Αυτό που εννοώ αντιθέτως είναι για τα συστατικά μιας λάμπας. Τι κάνεις λάμπα; Τι είναι αυτό που μπορείς να κάνεις λάμπα; 

Από τα "φτιάξτο μόνος σου" projects γενικά, αυτό του φωτιστικού είναι από τα πιο αγαπητά και φιλόδοξα γιατί εκτός της αναγκαίας του υπόστασης, είναι συνήθως και δύσκολο. Ένα φωτιστικό συμβαίνει να αποτελείται από διάφορα μέρη. Έχεις να σκεφτείς και για το εξωτερικό του ύφος αλλά ταυτόχρονα και για το λειτουργικό του κομμάτι. Θέλει τροφοδοσία ρεύματος, καλώδια, ντουί, κλέμες, λάμπα φυσικά και όλο το απ' εξω θέμα πάνω στο οποίο θα στηριχτούν όλα αυτά. Τέλος πρέπει να δείχνει υπέροχο, αναμμένο ή σβηστό! 

Ένας λόγος που τα φωτιστικά είναι σχετικά ακριβά πράγματα είναι γιατί αποτελούνται από πολλά μέρη, θέλουν σχεδιασμό και ασφάλεια στη λειτουργία τους, θέλουν διαφορετικά υλικά που μπορεί να πρέπει να φορμαριστούν σε σχήματα και όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι μέρη του κόστους. Oπότε εκτός όλων των άλλων πρέπει να φροντίσεις και για τον εσωτερικό αλλά και τον εξωτερικό του κόσμο. Το έξω του τώρα, ο γνωστός Ισπανός σχεδιαστής Αlvaro Catalan de Ocon, το σκέφτηκε αρκετά οικολογικά και είδε το μεγάλο έγκλημα και πρόβλημα που υπάρχει με τα μπουκάλια PET που πετάμε κατά εκατομμύρια κάθε χρόνο και πάνε στις θάλασσες και αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για το οικοσύστημα μας. "Τα μπουκάλια" είπε ο Alvaro, "μπορούν να γίνουν φωτιστικά.". Έτσι πήγε στην Κολομβία και άρχισε να το σκέφτεται και μαζί με τους ντόπιους και την υπέροχη τέχνη τους στο πλέξιμο, τα έφτιαξαν. Είναι υπέορχα, είναι σαφώς καλοσχεδιασμένα, βοηθάς τον πλανήτη Γη και προάγεις την έννοια της ανακύκλωσης. Μπορεί τώρα να μη θέλεις να το παραγγείλεις αλλά να θέλεις να δοκιμάσεις μόνος σου να φτιάξεις κάτι παρόμοιο. 

Φυσικά τα φωτιστικά του petlamp.org έχουν και άλλα μέρη που έχουν σχεδιαστεί για να γίνουν σωστά παράξιμα προϊόντα, αλλά σίγουρα είναι μια ιδέα που μπορείς να σκεφτείς.

Οι λάμπες αυτές ξεκινάνε από €150 και μπορείς να παραγγείλεις τα χρώματα που εσύ επιθυμείς ή το συνδυασμό σχημάτων και μεγεθών που εσύ επιθυμείς. Ο Αlcon ασχολείται γενικά με το θέμα του φωτισμού και έχει κατασκευάσει και αυτό το υπέροχο πολύμπριζο φωτιστικό που λάτρεψα αμέσως. Στο επάνω του μέρος, στο κέντρο του σταυρού έχει ένα φις θηλυκό για να δώσει ρεύμα και οι απολήξεις του, έχουν και αυτές φις για να δώσουν σε άλλα. Σούπερ!

Τι λες; Πως σου φαίνονται;

The post Τι κάνεις λάμπα; appeared first on Rdeco.

Σήμερα μον σερί θα κάνω μια ανακοίνωση για μια συνεργασία που έχει ξεκινήσει μεταξύ του Rdecoshop και του Supergiftme! Τι είναι όμως πάλι αυτό; Το Super Gift Me, είναι μια διαδικτυακή πλατφόρμα που εκεί μπορείς να κάνεις τις αγορές σου και να τα πληρώσουν άλλοι. Εντάξει, μη τρέχεις κιόλας, διάβασε λίγο παρακάτω. Σκέψου πόσες φορές ήθελες ένα δώρο και βρέθηκες με ένα άλλο. Σκέψου πόσες φορές που στάθηκες ντροπαλή και είπες με συστολή "Έλα μωρέ, ότι θέλετε, μη ξοδεύεστε..." βρέθηκες με ένα δώρο που ίσως σου ήταν άχρηστο, ίσως δεν είχε κάρτα αλλαγής, στην χειρότερη περίπτωση ήταν απλά χάλια, χάλια, χάλια μαύρα. Είχες γκρι καναπέ και βρέθηκες με καφέ μαξιλαράκια. Είχες ανάγκη από φωτιστικό κουζίνας και βρέθηκες με απλίκα μπάνιου. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τα παραπάνω, την αποτυχία αλλαγής ή γιατί δε γινόταν ή γιατί δε βρήκες τίποτα να το αλλάξεις, έκαναν την ομάδα του Supergiftme, να δημιουργήσει αυτή την πλατφόρμα δώρων που εσύ επιλέγεις την περίσταση όπως γάμοι, βαφτίσια, γενέθλια, προαγωγή κ.ο.κ. και οι φίλοι σου συγγενείς σου, ρεφενέ στο φέρνουν στην πόρτα σου. Η ιδέα ήρθε ως εξής:

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι τo Supergiftme ξεκίνησε κυριολεκτικά στα μέσα του πελάγου, μία μέρα που ο Αλέξης, ο σημερινός μας CEO, προσπαθούσε να κάνει σερφ. Είχε πολλή άπνοια εκείνη την ημέρα και ο Αλέξης σκεφτόταν πόσο καλύτερα θα ήταν αν είχε στη διάθεσή του ένα μεγαλύτερο πανί. Πώς θα μπορούσε να το αποκτήσει όμως; Το πανί που πραγματικά ήθελε ήταν πολύ ακριβό και τα χρήματα δεν του περίσσευαν... Και τότε θυμήθηκε πως πλησίαζαν τα γενέθλιά του. Τι ωραία που θα ήταν, σκέφτηκε, εάν υπήρχε ένας τρόπος ώστε όλοι του οι φίλοι να ήξεραν τι ακριβώς επιθυμούσε για δώρο γενεθλίων και του το έπαιρναν όλοι μαζίΈναν χρόνο αργότερα, το Supergiftme είναι κοντά μας. Και είναι ο πιο έξυπνος, διακριτικός και διασκεδαστικός τρόπος να δίνουμε και να παίρνουμε πάντα το τέλειο δώρο!

Με αυτή την ιδέα που λες, μας επισκέφθηκε μια μέρα ο ίδιος ο Αλέξης και μας είπε πως το Rdecoshop, πολύ θα το ήθελαν να είναι ένα από τα καταστήματα που θα μπορείς να επιλέξεις πράγματα για το σπίτι σου και να στα δωρίσουν οι φίλοι και οι συγγενείς. Τι άλλο να κάνει δηλαδή η απομακρυσμένη θεία από το Σικάγο; Τι να σου στείλει στο γάμο σου; Τι να κάνουν οι συνάδελφοι σου; Να παίρνει ο κάθε ένας τους δρόμους για να διαλέξει δώρο ή να μαζεύουν όλοι μαζί τα χρήματα (και ξέρεις τι μπελαλίδικο είναι αυτό) και να πρέπει μετά όλοι μαζί να καταλήξουν στο ένα και μοναδικό δώρο που εσύ θα διάλεγες; Τώρα εσύ διαλέγεις το δώρο σου ή τα δώρα σου και για κάθε ένα από αυτά ή για όλα μαζί ειδοποιείς μέσω e-mail ή μέσω FB, τους ανθρώπους που θα ήθελαν ή θα ήθελες να συμμετέχουν οικονομικά στην αγορά τους. Μόλις ολοκληρωθεί το ποσό, το Supergiftme αναλαμβάνει να παραγγείλει το δώρο και εμείς (όπως και κάθε εταιρεία που συμμετέχει, αναλαμβάνει να στο παραδώσει ή τέλος πάντων επικοινωνεί με σένα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Και με γειά σου μον σερί!

Το άλλο θετικό είναι πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ποικιλία δώρων. Όχι μόνο για το σπίτι. Έχει και ποδήλατα, έχει και τσάντες, έχει gadgets, έχει και ρούχα. Ο κάθε φίλος συμμετέχει με το ποσό που εκείνος επιθυμεί, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς περιορισμούς και ντροπές, χωρίς να φαίνεται τι μπορεί να διαθέσει ο κάθε ένας. Eμάς πάλι ως e-shop μας άρεσε η ιδέα πολύ και αποφασίσαμε να συμμετέχουμε. Έτσι από εδώ και πέρα θα μπορείς να επιλέξεις το δώρο σου από το Rdecoshop και να στο χαρίσουν και έτσι να το έχεις να το χαίρεσαι και να γίνει το αγαπημένο σου. 

The post Super Gift Me! Στις υπηρεσίες σας! appeared first on Rdeco.

Κάτι νέο για το πάτωμα σου και για το Rdecoshop. Ναι, μον σερί! Έχουμε νέα υλικά να ερωτευτείς, να πέσεις στα πατώματα, κυριολεκτικά. Γιατί τα νέα είναι πατώματα. Δάπεδα, laminate δάπεδα που έρχονται στην αγκαλιά του Rdecoshop απευθείας από Γερμανία και είναι πρώτης κλάσεως -κυριολεκτικά- αφού έχουν ανθεκτικότητα για σπίτι ή μαγαζί. Αν τα δεις δε, θα τα θέλεις όλα, όπως κι εγώ τα ήθελα μόλις τα είδα. Έτσι, τα έχουμε πλέον στη συλλογή μας. Ότι και να έχεις δει μέχρι τώρα, αυτό με τίποτα δεν το έχεις δει. Δάπεδο laminate τυπωμένο από εμάς για σένα ή από σένα για σένα, αφού για μια λογική ποσότητα παραγγελίας μπορείς να τυπώσεις ακόμα και το δικό σου δάπεδο laminate. 

Θέλεις το πάτωμα σου να θυμίζει παλιά ξύλα ή κλάπες που τυχαία αλλά μοιραία μπήκαν εκεί να τα πατάς; Τώρα το έχεις και σε εύκολη τοποθέτηση. Με thrifty look που το βλέπεις και δε θέλεις να σηκώσεις τα μάτια σου από το δάπεδο. Αφού στο τέλος θα σε περάσουν για ντροπαλή.

Μετά μπορεί να θέλεις να έχεις το πιο υπέροχο patchwork στο δωμάτιο σου. Γιατί όχι; Κοίτα τι μπορείς να έχεις... Κοίτα και κοίτα καλά γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως θα στο ματιάσουν το δάπεδο.

Αν πάλι είσαι λίγο Νταβιντσικιά ή λίγο αρχιτεκτονικής φύσεως και ιδιοσυγκρασίας ή λίγο μηχανολόγα, όλο σου το είναι μπορεί να αποτυπωθεί στο δάπεδο σου και να το χαίρεσαι στο γραφείο σου ή όπου αλλού θες!

Το ήδη best seller βέβαια είναι απίθανο γιατί φέρνει το Bordeaux και την εξοχή του στο σπίτι σου. Δάπεδο laminate που μοιάζει με παλιά κιβώτια κρασιών και φρούτων κατευθείαν από τα Γαλλικά κελλάρια. Θα το λατρέψεις γιατί βγαίνει και σε δύο ακόμα απίθανα χρώματα, ένα γκρι ανοιχτό και ένα σχεδόν μαύρο σκούρο ξυλί του έρωτα. 

Να μη ξεχάσω βέβαια και τα απλά κλασικά ξύλινα laminate πού όμως είναι απιστεύτου αισθητικής αφού κάνουν ρόζους, κάνουν νερά απίθανα, κάνουν ότι θα ήθελες να κάνει το αληθινό ξύλινο δάπεδο σου σε τιμή laminate.

Τα παίρνεις και τα κάνεις δάπεδο φυσικά ή επένδυση τοίχου ή ντύσιμο σε οτιδήποτε επάνω.

Σε φιλώ και σε προκαλώ να μπεις να δεις αυτά τα δάπεδα. Έχει ακόμα laminate πλεχτό πουλόβερ, laminate βιβλίο που το διαβάζεις και μπαίνουν κι άλλα οσονούπω. 

The post Δάπεδο laminate. Nαι! appeared first on Rdeco.

Η Σούζυ νατουρεμάν και έχει αφήσει εποχή αφού όντως έτρωγε! Το θέμα εδώ σήμερα είναι, που έτρωγε η Σούζυ; Λες να έτρωγε σε μια τραπεζαρία σαν κι αυτή; Έχεις προσπαθήσει ποτέ να φανταστείς τη τραπεζαρία της Σούζυ μον σερί; Πως θα ήταν η διακόσμηση στη τραπεζαρία της Σούζυ;

Εγώ σου μάζεψα εδώ σήμερα πολλές τραπεζαρίες, με αφορμή τη δική μου που φτιάχνεται! Να σε ενημερώσω πως πανηγυρικά σήμερα μπαίνουμε στα βαψίματα, κάτι που με καθιστά αυτομάτως χαρούμενη και έτοιμη για ντεκόρ! Ήδη σου γράφω από τη νέα μου νησίδα, έστω και αυτοσχέδια στημένη στη θέση της, αφού δεν είναι τίποτα συνδεδεμένο, αλλά μπορώ να κάτσω μπροστά της, να ακούω τη μουσική μου Εν Λευκώ, και να γράφω. 

Kοίτα τώρα αυτή την όμορφη τραπεζαρία με τις λευκές Panton καρέκλες που όσο και αν σου φαίνονται "φορεμένες" τελικά δεν είναι τόσο, άσε που είναι σούπερ αναπαυτικές και νομίζω πως θα πάρω δύο για τη δική μου τραπεζαρία. 

Οι επιλογές μου αφορούν σε δύο καρέκλες που μου χρειάζονται, αφού ήδη έχω τέσσερις Tiffanny σε μαύρο. Βέβαια προσωπικά τις αγαπώ, αλλά είμαι ένας άνθρωπος που δεν μπορώ να κάτσω κανονικά σε καρέκλα βρε παιδί μου. Πάντα πρέπει να έχω το πόδι μου κάπως ή να έχει ξυλάκι για να πατήσω η καρέκλα ή κάπως πιο χαμηλό εργονομικό κάθισμα. Έτσι για να κάθομαι άνετα να γράφω από τη τραπεζαρία μου, θα διαλέξω δύο καρέκλες. Έχω ήδη δοκιμάσει τις Bertoia και τις Eames και τελικά μάλλον κλείνω προς τις Panton. Μια άλλη επιλογή που πρόσφατα δοκίμασα αφού ήρθε στο showroom είναι η φανταστικά άνετη Masters by Philippe Starck της Kartell. Δε φαντάζεσαι πόσο άνετη καρέκλα είναι...

To τραπέζι μου είναι μεγάλο 2.00x1.00 με wenge καπάκι και μεταλλικό σταυρό πόδι. Όχι πως δε σκέφτομαι και τη λύση του παγκακίου από τη μία πλευρά. Έχω ένα λευκό Ikea  στο σπίτι για να δοκιμάσω να δω πως θα με βολέψει. Αν μου αρέσει θα παραγγείλω ένα σε μαύρο.

Βέβαια και αυτή η Boho τραπεζαρία με την πολυθρόνα σε patchwork της Kare. Την έχουμε στο Rdecoshop, είναι μια γλύκα, αλλά όχι για μένα. Έχω ακόμα να σκεφτώ για το φωτιστικό μου που έχω δύο ιδέες και δε ξέρω ποια θα διαλέξω. 

Και μετά έρχομαι να σου δείξω την αξία ενός μεγάλου καθρέφτη στη τραπεζαρία. Κόλπο γκρόσο μπορείς να το πεις, γιατί μεγαλώνει το χώρο, αντανακλά το φως του πολυελαίου απίστευτα και γενικά δίνει μια γκλαμουριά στο στυλ. Αχ! δε φαντάζεσαι πόσο ανυπομονώ να σου δείξω το σπίτι μου μόλις τελειώσει. Πόσο ανυπομονώ να καθίσω στη τραπεζαρία μου και να σου γράψω. Το βλέπω βέβαια να τελειώνει ένα βήμα πριν τις διακοπές, λίγο πριν να ξεκινήσω δύο ακόμα σπιτάκια να φτιάχνω, αλλά ok, τόσο καιρό δεν το αποφάσιζα, τώρα που το αποφάσισα ανυπομονώ φυσικά! 

Όλες οι φωτογραφίες είναι από το Pinterest μου. Follow me!

The post Σούζυ τρως, αλλά που τρως; appeared first on Rdeco.

Παλιά στη Σοφίτα; Με το κιλό. Όχι κυριολεκτικά αν και θα ήταν μια ιδέα, αλλά σε τιμές και ποσότητες πραγματικά με το κιλό. Να πω όμως την ιστορία; Να πω! Εγώ τη Σοφίτα τη συνάντησα τυχαία μια μέρα στο Facebook. Μου έκανε εντύπωση η επικοινωνία της, το γεγονός πως νόμιζα ότι πράγματι πρόκειτα για Σοφίτα και τα όμορφα πραγματάκια που είδα στις φωτογραφίες της. Μια άλλη μέρα, αρκετό καιρό μετά, είδα τη Σοφίτα αυτοπροσώπως να σχολιάζει σε ένα ποστ. Τότε είπα πως πρέπει να πάω μια επίσκεψη. Φυσικά ως Εύα κλασική πήγα χωρίς προειδοποίηση. Βρήκα το Νίκο που αγαπά από παλιά τις αντίκες και τα vintage, το σύζυγο Μίρκας που είναι Γαλλοτραφής και πολύ σερί. Εκεί στο Παρίσι έμαθε η Μίρκα να δημιουργεί αυτά τα απίστευτα χειροποίητα patchwork και τα λέει Mirka's quilts. Μη τα δεις; Τα ερωτεύεσαι. Όλα αυτά που λες σερί μου και τα είπαμε και στα Γαλλικά εκεί και έμαθα ανταλλάξαμε ιδέες χρήσης για όλα αυτά τα vintage σκεύη που έρχονται από παλιατζίδικα της Ελλάδας αλλά και το εξωτερικό. 

Το όνομα Σοφίτα βγήκε μετά από το συνειρμό του ονόματος και του χώρου που μπορείς να βρεις πολλά παλιά πράγματα. Είναι ένα πετίτ μαγαζάκι που έχει θυσαυρούς διακόσμησης σε πολύ καλές, εξαιρετικές τιμές μπορώ να πω. Tα πάντα είναι πεντακάθαρα, τακτοποιημένα και έτοιμα να τα λιγουρευτείς. Ο Νίκος κάνει το treasure hunting όπως έμαθα, αφού η Μίρκα κάνει τα χειροποίητα της. Με κέρασε και λικέρ φράουλα, αν πας θα σου πει τη συνταγή.

Μόλις μπεις μέσα βλέπεις απίστευτα βάζα, μπολ, σουπιέρες, φλιτζάνια μόνα τους ή σετ, πιάτα πάλι μόνα τους για το τοίχο ή ολόκληρα σερβίτσια, φωτιστικά, κηροπήγια, καδράκια μικρά κεντητά και άλλα, τσαγιερά και μεταλλικά κουτιά. Τα μικροέπιπλα πάλι, και αυτά είναι παλιά και τα έχουν φροντίσει και βάψει και επαναφέρει στη ζωή.

Τι να βάλεις όμως στη σουπιέρα αν δε φτιάχνεις σούπες; Ο Νίκος μου είπε πως μπορείς να την κάνεις μια χαρά φρουτιέρα, έχει και φωτό στο FB. Τη γαλατιέρα πάλι; Ρώτησα, για να πάρω τη χρήση μολυβοθήκης ως απάντηση. Έβαλα στο μάτι και κάτι βάζα για το σπίτι μου και μια χαρά. Το καδράκι από πάνω, το ζωγράφισε η μητέρα του Νίκου, δώρο για το μαγαζί. Καλλιτεχνική οικογένεια σου λέω.

Πάνω στα ραφάκια και στα τραπέζια μπορείς να βρεις τα πάντα. Εννοείται πως το ψαράκι-ανθοδοχείο θα περάσει από το Rdecoσπιτο πολύ σύντομα και το pitcher με τα πορτοκαλί πουά. Mετά μας έπιασε μια διάθεση styling και είπα να δείξω σε εσάς τα υπέροχα patchwork που κάνει η Μίρκα με υφάσματα από τη Γαλλία και όλα στο χέρι. Αλήθεια σου λέω, βλέπεις τις βελονιές που κρατάνε κάθε ένα μικρό κομματάκι χωριστά και σκέφτεσαι πόσο μαγικό πράγμα είναι αυτό. Μαζί τους φτιάχνει και μαξιλαράκια απλικέ με πολύ ρομαντικά vintage υφάσματα που μόλις τα δεις κάποιο κλέβει την καρδιά σου. Έτσι τα βγάλαμε έξω και ορίστε!

Πρόσεξε τώρα στο κάτω μέρος της φωτογραφίας. Υπάρχει ένα κουτάκι που κρατάει το πυργάκι που κάναμε. Αυτό το κουτάκι είναι το δώρο σου σερί. Η γλυκιά Σοφίτα το κάνει δώρο σε σένα που θα αφήσεις σχόλιο από κάτω και εγώ θα το κληρώσω μετά και θα σε βρω και θα σου το στείλουν με αγάπη. Δες το κι από πιο κοντά. Έχει επάνω του ταξίδια σε πόλεις που ονειρεύεσαι. Τι Παρίσια σου λέω, τι Λονδίνα, τι Πίζες... στα καλύτερα σε έχω.

Από τον Οκτώβρη τη Σοφίτα τη βρίσκεις και τις Κυριακές ανοιχτά, έτσι για να χαρείς τη βόλτα σου στο Θησείο μετά treasure hunting. Έτσι που λες, και ας είναι Παρασκευή και 13, η Μίρκα και ο Νίκος που από και στο εξής θα αποκαλούνται "Σοφίτα vintage shop" κάνουν ένα δωράκι στη/στον τυχερή/ό που θα σχολιάσει εδώ στο Rdeco. Μετά όλες οι συμμετοχές θα μπουν σε μια κλήρωση και θα βγει ο νικητής. Θα μπορείτε να σχολιάσετε όλο το Σαββατοκύριακο και τα σχόλια θα κλείσουν το βράδυ της Κυριακής. Τη Τρίτη 17/09/2013 θα ανακοινωθεί ο τυχερός.

Τη Σοφίτα τη βρίσκεις:

Ηρακλειδών 35,

Θησείο,

210 3469904

ή

Σοφίτα vintage shop

Mirka's Quilts

The post Παλιά στη Σοφίτα. Και δώρο! appeared first on Rdeco.

Το Παρίσι συνεχίζεται. Η έκθεση είναι θεά και οφείλω να σου πω και πάλι πως έρχεται πίσω το Art Deco και ξέρεις τι εννοώ. Μαζί με αυτά όμως δε φεύγουν καθόλου και ψωνίσαμε κιόλας, τα vintage τα φθαρμένα σε ότι μπορείς να φανταστείς. Έρχονται επίσης τα δαντελωτά, τα μακραμέ, τα βελονάκια, τα υφαντά, τα κεντήματα, τα βελούδα, τα κρύσταλα, η λάμψη, η θηλυκότητα, το μπον! 

Η αφθονία έρχεται να ξεγελάσει τη κρίση της Ευρώπης και ως γνωστόν αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται, μάλλον η κρίση τελειώνει. 

Όπως και να έχει, ας συνεχίσουμε με το Παρίσι. Σήμερα Κυριακή κατέβηκα τέρμα κάτω στο Canal St. Martin και θαύμασα τα κτήρια και τις πάπιες μπιεν σουρ. Όλα τα μωρά Γαλλάκια περνάνε από κει κατά την άτα τους και πετάνε λίγο μπριος, λίγο κρουασάν. Καλοθρεμμένες οι Γαλλικές πάπιες σερί μου. 

Συνέχισα να βρω ένα cafe, το 10 Belles,  που μου είχε πει ένας φίλος να βρω, τρίχες, ένα μικρό τίποτα το ιδιαίτερο. Πήρα όλο το Rue de Carny και βρέθηκα στο Le Derriere. Ένα αυλιδάκι απίθανο που αν δεν έβρεχε σήμερα καθόσουν και έξω. Το Ευρωπαϊκό κρύο ως γνωστόν είναι γλυκό. Το έχουν αλλάξει λίγο, αλλά παραμένει ένα εναλλακτικό thrifty μέρος για να περάσεις καλά. 

Το συμπέρασμα είναι πως σαν το Les 2 Magots που πέρασα αληθινά Παριζιάνικα, δεν είναι τίποτα από όλα αυτά τα νέο-εναλλακτικά. Οι Γάλλοι γενικά κουβαλάνε και μια ευγένεια, ειδικά τα garcon, που σε τραβά να κάθεσαι σε αυτά τα κλασικά μαγαζιά και να νιώθεις αλλά παλαιά. Ειδικά εγώ που έχω και τη τρελάρα μου με τα ντεκό, ήθελα να ξηλώσω κάνα πόμολο, λίγο νιπτήρα, ένα μικρό κομμάτι μάρμαρο, μια σταλίτσα φωτιστικό και πάει λέγοντας. 

Οπότε όπως καταλαβαίνεις όλα τα εναλλακτικά τέλος, την έκανα τη βόλτα μου, αύριο Δευτέρα θα πάω στο Cite που έχει μια έκθεση και μετά καρφί στο Cafe de Flore ή στο Le Procope. Ότι προλάβω! Στρείδια έφαγα το Σαββάτο στο Huitrerie Regis -μιλάνε και Αγγλικά- που είναι μάλλον το καλύτερο για στρείδι εστιατόριο.

Εξαιρετικό σέρβις, εξαιρετική πελάτισα και εγώ που ζήτησα να κάτσω έξω στο ψοφάζ γιατί κάπνιζα και είχα όλους τους αναμένοντες τραπέζι πάνω από τη πιατέλα μου να μου μετράνε τα Balloons. Πιο διαφήμιση δεν είχαν. Αλλά πολύ καλό και γλυκό το σέρβις, εξαιρετική η σαμπάνια Roederer.

Γενικά συμπεράσματα. Το Παρίσι πράγματι είναι μια υπέροχη πόλη γιατί έχει φωτογραφίες. Έχει κτήρια, δρόμους, αρχιτεκτονικά στοιχεία που πραγματικά είναι ζηλευτά. Οι Γάλλοι γενικά έχουν μια φυσιογνωμία ευγενική και το μεσιέ είναι ψωμοτύρι. Η ζωή ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα είναι πανάκριβη. Βρήκα πολύ ακριβό το μετρό, δε συζητάμε για το ταξί, υπέρογκα τα αντίτιμα  για καφέδες. Το νερό το μικρό μπουκαλάκι στο δίνουν στο καφέ 1,50 ευρουλάκι χαριστικά για να το πάρεις στο δρόμο να φύγεις. Nα και μια ροζ -πιο ροζ δεν υπάρχει- μπουτίκ που λέγεται Antoine & Lili και είναι εκεί στο Canal St. Martin.

Οι Γάλλοι έχουν μεγάλη υπομονή στις ουρές. Ουρά στο μετρό στο μηχάνημα για εισιτήριο, ουρά στις πληροφορίες, ουρά στο ταμείο γενικά. Η ουρά στο Le grand epicerie ήταν απίθανα τεράστια. Στη Nespresso που πέρασα απ' έξω είδα μια ουρά να βγαίνει από το κατάστημα και να στρίβει στη γωνία. Σε ένα ζαχαροπλαστείο από αυτά που η πάστα είναι κόσμημα, η ουρά ήταν πάλι έξω στο πεζοδρόμιο με αποτέλεσμα να μη μπορεί να περάσει κανείς. Ισχύει το ίδιο για τα πάντα γενικά. 

Οι Γάλλοι εκτός από ποδήλατο κάνουν όμως και πατίνι. Ειδικά τα μικρά Γαλλάκια είναι μια γλύκα να τα βλέπεις με το πατίνι τους στο δρόμο. Οι Γάλλοι γενικά μιλάνε πολύ επίσης. Γλώσσα δε βάζουν μέσα μον σερί. 

Όλες τις μέρες που είμαι εδώ αράζω πάντως σε ένα μικρό bistrot που λέγεται Comptoir και εκεί δουλεύει η Marie που τη γνώρισα και αφού μιλούσε Αγγλικά, ήταν η σωτηρία μου σε αρκετά μικροπράγματα. Ένα depon για τον πονοκέφαλο έως να μου κάνει ψιλά για το μετρό. H έκθεση στο Cite: L' ArtDeco Seduit Le Monde ή Όταν το ArtDeco συγκλόνισε τον κόσμο.

 Ορεβουάρ μον σερί.

The post A Paris! No2. appeared first on Rdeco.

Καλά εντάξει, Πάσχα έρχεται ας πούμε και για κάτι άλλο εκτός της διακόσμησης. Καταρχήν δεν σου είπα για τη Θεσσαλονίκη. Πήγα στα εγκαίνια του H&M στη γωνία των οδών Τσιμισκή και Κομνηνών και όλα αυτά στα είπα. Είχα όμως το χρόνο να πάω και τη βόλτα μου μέχρι νε έρθει ο οδηγός μου (ναι, αμέ!) να με παραλάβει για να πάμε πίσω στο αεροδρόμιο. Πρώτα έκατσα στο Sinatra για καφέ. Μετά πήγα βολτάκι στην Τσιμισκή για ψώνια και αφού είχα τσιμπήσει γλύκα μπουφανάκι-σακάκι ταυρομάχου και φόρμα από τα H&M, εκτός των προϊόντων σπιτιού, μπήκα πρώτα στα Public. Εκεί αγόρασα αρκετά βιβλία, με έπιασε πάλι! Πήρα το Άθενς Σπέσιαλ, λε τουρ του Βασίλη Καλλίδη που σου λέει που να πας και έχει και συνταγές, το Mastering the Art of the French Cooking της ζουζούνας Julia Child για μαγειρική και κάτι άλλα για συγγραφή που απολαμβάνω να τα διαβάζω. Να πω καλό ταξίδι σε έναν μάστερ όμως του είδους και αναφέρομαι στον Επίκουρο, που έφυγε προχθές και έχω όλα τα βιβλία του.

Και μια και μιλάμε για μαγειρική κατά κάποιο τρόπο τουλάχιστον, έμαθα και κάτι άλλο που δεν ήξερα. Εσύ το ήξερες πως ο Dali, ο Salvador Dali όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει σεφ; Δεν έγινε νατουρεμάν και ίσως καλύτερα γιατί ποιος ξέρει τι θα είχε μαγειρέψει αν κρίνεις από τα έργα του. Έγραψε όμως ένα βιβλίο μαγειρικής το 1973, το Les diners de Gala, το οποίο είναι απίθανο συλλεκτικό, ψιλο-χοντρο-πανάκριβο αλλά αξιόλογο.  Οι συνταγές περιγράφονται αλλά είναι και ζωγραφικοί πίνακες μαζί. Παρφέ! To βρίσκεις στο Amazon και εγώ θα το βάλω στο wishlist μου. Εσένα ποια είναι τα καλύτερα βιβλία μαγειρικής σου;

Η βόλτα έπρεπε να πάει κάπου να αράξει για να τσεκάρει καλά τα βιβλία που αγόρασε. Η κατεύθυνση προς την Ικτίνου για να δω το RE take me there που έχει επιμεληθεί ο αγαπητός Μηνάς Κοσμίδης. Όντως πολύ όμορφο και προπαντός έξυπνο!

Αφού ήπια τον καφέ μου και έτυχα εξαιρετικού σέρβις και ευγένειας εκεί στο καφέ, άρχισα να κατηφορίζω να βρω την Αριστοτέλους. Έκανα και μια μικρή όμως επιστροφή από Τσιμισκή και αγόρασα φουλάρια που όσα και να έχω δε φτάνουν και μια τσάντα που λάτρεψα μόλις αντίκρισα. Άμα δεις κάτι και είναι δικό σου, το καταλαβαίνεις αμέσως. Τουλάχιστον για τα πράγματα. Εντάξει στη συνέχεια η Αριστοτέλους πράγματι είναι πανέμορφη και ο κόσμος είχε ξεχυθεί όντως στους δρόμους αλλά και στα καταστήματα και αυτό ήταν πράγματι πολύ όμορφο να το βλέπεις.

Γύρισα ξανά στα H&M και μίλησα λίγο με τη Dominique Fantaccino για το πότε θα κατέβουν και Αθήνα, πως βλέπει την Ελλάδα και μου ζήτησε το feedback μου για τα προϊόντα τους.

Έφυγα και αποφάσισα να κάτσω να τσιμπήσω ολίγον. Κλασσικά στην Κομνηνών που αυτό το μικρό της κομμάτι που είναι το ξενοδοχείο ΕΞΕΛΣΙΟΡ (με Ελληνικά γράμματα στη μετώπη του) και το Luxembourg, το λατρεύω. Βρήκα εκεί το Portogalo. Μια λέξη: Εξαιρετικό! Με πολύ καλή κάρτα κρασιών από την οποία διάλεξα ένα ποτήρι Τέχνη Αλυπίας και μενού από το οποίο διάλεξα νατουρεμάν καπνιστό σολομό με ζυλιέν ασπραδιού και κάπαρη. Τρε μπιέν μον σερί, αυτό σου λέω μόνο!

Κατά τα άλλα θα δεις ένα δωμάτιο μόνο αφού μόν αυτό μου άρεσε από ένα σπίτι και το υπόλοιπο μπορείς να το δεις στο desire to inspire. Αν τώρα, έχεις εξοχικό και πας... έχεις να κλέψεις ιδέες από αυτό το σπιτάκι, να τις τσουβαλιάσεις μον σερ!

Θα μάθεις -μαζί μου ίσως αφού δε το ήξερα- πως οι μίντι φούστες είναι πάλι στη μόδα.

 Που θα πας το Πάσχα; Τι λες να φορέσεις; Άντε να τα πούμε λίγο!

The post Σπίτι. Μαγειρική. Μόδα! appeared first on Rdeco.

Μον σερί νατουρεμάν και πιο νατουρεμάν δε γίνεται παρά να σου δείξω την Rdecofan Αργυρώ που αφού διάβασε τα πάντα στο Rdeco, έκανε και τα ψώνια της από το Rdecoshop αβέκ μαμά! Είχαν έρθει πριν από ένα χρόνο και είχαμε διαλέξει ολίγα πλακάκια, ολίγη από ύφασμα για την παλιά τραπεζαρία της γιαγιάς και δύο πετίτ κηροπήγια για το δείπνο! Όλα γλυκά και χαριτωμένα αλλά συνήθως δε τα βλέπω! Γιατί; Γιατί δε στέλνετε το μετά! Η Αργυρώ όμως έκανε τη διαφορά και έστειλε το μετά ή μάλλον την εξέλιξη και ορίστε νάτη να τη δεις! Όχι τίποτα άλλο, να δεις τι κάνουμε μον σερί!

Και βουαλά το πρώτο και καλύτερο, το πλακάκι με το όνομα Frida που είναι πολυδιάστατο όπως και η γνωστή ζωγράφος. Με χαρά βλέπω πως η Αργυρώ δε το έβαλε σε όλο τον πάγκο αλλά μόνο στη ζώνη μαγειρέματος και μια ωραία μαγκιά που την κάνω κι εγώ είναι αυτή με το περβάζι του παραθύρου επέκταση του πάγκου της κουζίνας. Πολλά like επίσης και στο γκρι του τοίχου αφού δε φοβήθηκε το σκούρο και ετόλμησε! Και μια πιο γενική της κουζινούλας που πολλή μαγειρική μου κάνει!

Στη συνέχεια έχουμε την άλλη πλευρά της κουζίνας, αυτή με το αρμοκάλυπτρο μόνο και τα πιο χαριτωμένα ραφάκια που έχω δει! Πολλά μπράβο για τα ραφάκια, πολλά μπράβο και για τη σωστή εφαρμογή του χρώματος στη γεωμετρία του τοίχου! Φαίνεται ο διαβασμένος άνθρωπος! Ευχάριστη έκπληξη επίσης το χαλάκι που ταιριάζει τα μάλα.

Για το τέλος άφησα την κλασική τραπεζαρία που λέγαμε και είχα συμβουλεύσει να κάνουν τα μαξιλαράκια πλάτης, αφού με τη μαμά τα βρήκαμε άμεσα! Νομίζω μάλιστα και διορθώστε με Αργυρώ αν κάνω λάθος είχα πει και ένα μυθικό στη μαμά.

Μου λέει: Τι ονόματα όμορφα έχουν τα υφάσματα, να, αυτό λέγεται Mozart!!!

Λέω: Μα φυσικά. Αφού είναι στη συλλογή Vienna τι θα λεγόταν; Μπιθικοτσί; 

Ακόμα θυμάμαι την απάντηση μου και γελάω! Όπως σου έλεγα όμως, το ύφασμα μπήκε και είναι σκοτωμένο σαπιο-μηλο-ροζ-μοβ και όντως ταίριαξε. Πιο κάτω βλέπεις και μόνη την καρέκλα με το πετίτ μαξιλάρι πλάτης. Η Αργυρώ μου λέει πως ξέρει που χρειάζεται ένα κάτι πίσω από το τραπέζι και μάλλον θα επιλέξει κάτι σε χάρτη στο άμεσο μέλλον. Θα της πω πως είναι όντως ταιριαστός και ο χάρτης αλλά παρακαλώ να απομακρυνθεί ο ναργιλές! Τα κηροπήγια είναι επάνω στο τραπέζι!

Αργυρώ σου εύχομαι να χαίρεσαι το σπιτάκι σου κάθε μέρα πιο πολύ και να το κρατάς πάντα περιποιημένο και χουχουλιάρικο.

Ευχαριστούμε πολύ για τα ψώνια που έκανες από το Rdecoshop και που μας έστειλες τις φωτογραφίες.

Σε φιλώ,

Εύα!

The post Ψώνια από το Rdecoshop appeared first on Rdeco.

Και εκεί που περιτριγύριζα στο διαδίκτυο όπως συνιθίζω, μου ήρθε μια ιδέα να ψάξω για μια κουζίνα έξω γιατί τώρα τελευταία που φτιάχνω ένα διαμέρισμα στη Βούλα με τεράστια βεράντο-ταράτσα θέλουμε να βάλουμε και μια κουζίνα έξω. Στο κάτω-κάτω κάπως πρέπει να γεμίσει και ο χώρος αλλά και για μένα ακόμα και αδιαφορώ για τα ψητά, το πλύσιμο πιάτων έξω το καλοκαίρι, κάπως με εξιτάρει! Θα έφτιαχνα και εγώ λοιπόν μια κουζίνα έξω αν είχα το χώρο και την ανάγκη.

Φυσικά μπορείς να ξεκινήσεις από τα βασικά αλλά μετά να θες να επεκταθείς στα πιο κομπλικέ σύνολα όπως κάνουν αυτοί οι ξένοι που θα δεις σε πολλές περιπτώσεις και συνήθως μονοκατοικίες. Μπορείς να ξεκινήσεις με 2 μάτια ή ένα BBQ και ένα νεροχύτη, αλλά μετά να οργανωθείς πάρα πολύ με στόχο την τελειότητα. Θα σου πω μάλιστα και ένα μυστικό που έμαθα τώρα τελευταία επάνω στις βόλτες μου τις ιντερνετικές. Έμαθα για ένα καπνιστήριο ή ψηστήρι που λέγεται Big Green Egg. Αυτό το συνάντησα σε αρκετές φωτογραφίες και αφού πλέον ήξερα τι είναι, είπα να σας το πω.

Πως το έμαθα; Το έμαθα από ένα blog μαγειρικής αρκετά ιδιότυπο και καθόλου σαν αυτά που ξέρουμε όλοι. Λέγεται Slow Chefs και το έχει ένας άντρας που περιγράφει το μαγείρεμα με ένα αρκετά διαφορετικό τρόπο και δοκιμάζει να φτιάχνει αρκετά δύσκολα πράγματα. Αυτός ο blogger που λες, ο Cleomenis ήθελε ένα τέτοιο μεγάλο πράσινο αυγό και τελικά το πήρε. Παθιάστηκα και εγώ τόσο με την επιθυμία του, που δε σου λέω πόσο χάρηκα όταν τελικά διάβασα πως το πήρε. Έχει και περιγραφή της πρώτης του φοράς με το πράσινο αυγό μάλιστα. Αξιόλογο ανάγνωσμα μον σερί και στην πρώτη φωτογραφία που του την αφιερώνω, μπορείς να δεις περήφανο αυτό το αυγό να καπνίζει!

photography: Francesco Lagnese

Aυτή λοιπόν η υπερπαραγωγή έξω-μέσα κουζίνα είναι φωτογραφημένη από τον Francesco Lagnese ή ίσως να είναι και η δική του κουζίνα, αλλά μπορείς ευθύς να αντιληφθείς πόσο έχει προχωρήσει στην οργάνωση της κουζίνας του ο ιδιοκτήτης. Από αστροναυτικά μπάρμπεκιου, πλυντήρια πιάτων (εννοείται μον σερί), παγομηχανές, καταψύκτες, συντηρητές κρασιών και ότι άλλο βάλει ο νους σου. Τα πάντα μπορούν να γίνουν έξω, χώρος να υπάρχει.

Οπότε όπως βλέπεις αν έχεις τις συσκευές έστω τις βασικές και το χώρο φυσικά, μπορείς σιγά-σιγά να αρχίσεις να μαγειρεύεις έξω τώρα το καλοκαιράκι. Να δροσίζεσαι, να αράζεις με τα φιλαράκια σου, να συμμετέχεις σε όλα και όχι να κλείνεσαι στην κουζίνα και όλα αυτά τα ευχάριστα που συμβαίνουν στα καλοκαιρινά Ελληνικά μπαλκόνια ή ταράτσες.

All photos via curbly, gardenista.

The post Κουζίνα έξω! appeared first on Rdeco.

Θέλω να γνωρίσεις τη Linda Rodin, αν δεν δηλαδή, γιατί με έχει πιάσει αυτή η εμμονή να γνωρίζουμε και ανθρώπους με ενδιαφέροντα στοιχεία, προσωπικότητες που ξεχωρίζουν, καρδιές που αντέχουν και φυσικά μέσα από τα σπίτια τους να γίνονται αυτά όλα, αφού είναι καθρέφτης το σπίτι. Αυτός είναι ο λόγος που πιστεύω πως πρέπει να είναι και σύμφωνο με την προσωπικότητα μας. Γνωρίζω πως όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να εκφραστούν, αλλά πίστεψε με δε γνώρισα ούτε έναν πελάτη που να μην έμαθε από όλη τη διαδικασία. Πολλές φορές μπορεί να παίρνει χρόνο αυτό, αλλά είναι χρόνος που αξίζει να σπαταληθεί έτσι.

Φυσικά για όλο αυτό πρέπει να παίρνονται και αποφάσεις. Δραστικές. Κάπως έτσι ξεκίνησε το σπίτι της Linda Rodin. Η Linda είναι ένα άτομο που μαζεύει άπειρα πράγματα, κυρίως κοχύλια, αλλά γενικά άπειρα πράγματα. Κάποια στιγμή αυτό την κούρασε. Πολύ. Φώναξε το φίλο της Jeffrey W. Miller, ο οποίος έτυχε να είναι senior συντάκτης του House & Garden και τον ρώτησε τι να κάνει. Εκείνος διαπίστωσε πως αφού η Linda είναι μια ψυχοσύνθεση που επηρεάζεται από την εικόνα, δεν είναι όλοι έτσι, έπρεπε όντως να ελαφρύνει το χώρο της. Της είπε: Πέταξε τα όλα! Εκείνη, το έκανε αμέσως. 

Ποια είναι όμως η 64χρονη Linda Rodin; Είναι στυλίστρια ή καλύτερα πρώην στυλίστρια, ζει στη Νέα Υόρκη σε κάποιον 15ο όροφο και τα παράτησε για να φτιάξει τη δική της εταιρεία καλλυντικών από φυσικά συστατικά, την Rodin Olio Lusso, όπως το λάδι ελιάς. Αγαπά τα οργανικά προϊόντα, την Ευρώπη και ειδικότερα το Παρίσι και τη Ρώμη και αφήνει τον εαυτό της γερνάει φυσικά. Τα μαλλιά της είναι γκρι φυσικά και αρνείται τη βαφή. Είναι μια ιδιαίτερη μορφή και φυσιογνωμικά και εννοείται εσωτερικά. Τα καλλυντικά της δεν υπόσχονται θαύματα, απλά λένε πως θα κάνουν ότι καλύτερο γίνεται για να βοηθήσουν!

Όταν που λες αποφάσισε να αλλάξει το σπίτι της, όντως όπως σου είπα τα πέταξε όλα. Ο φίλος της Jeffrey ήταν πολυάσχολος και έτσι ανέλαβε να την βοηθήσει έστω και από απόσταση. Αργότερα όλη τη διαδικασία την ονόμασαν "phone decorating", αφού ο Jeffrey πέρναγε έξω από τα Crate & Barrel και την έπαιρνε τηλέφωνο και της έλεγε: "Βιτρίνα Crate & Barrel-μεγάλα βάζα, τα αγοράζεις τώρα". Έτρεχε εκείνη και τα αγόραζε. Τα γέμιζε μετά με τα κοχύλια της και να πως έγινε.

Με το μπλε που διάλεξε πάλι; Ωραία ιστορία! Μια μέρα είδε ένα μπλε σε ένα τοίχο! Νόμιζε πως όλη της η ζωή ήταν φτιαγμένη για αυτό το μπλε. Κολάκεψε τον ιδιοκτήτη και κατάφερε να ξύσει ένα κομματάκι και να το πάρει μαζί της. Κάλεσε μάλιστα την Paint Colorist, Eve Ashcraft για να ψαρέψουν μαζί αυτό το θεικό μπλε, το οποίο βρέθηκε εντέλει αλλά πιο εντέλει, απέτυχε, γιατί μετά δεν της φαινόταν όσο μπλε το ήθελε και μια μέρα από μια λάθος μπογιά, βρήκε το μπλε που λαχταρούσε και ξανάβαψε!

Η ζωή της είναι πολύ ήσυχη γενικά με εξαίρεση τη δουλειά της και λέει πως της αρέσει να κάνει τα ίδια πράγματα κάθε μέρα, όπως το να πίνει ένα καπουτσίνο κάθε πρωί στο ίδιο καφέ. Περνάει αρκετές ώρες στην κουζίνα της, που είναι και ο λόγος που έγινε αυτό το ποστ σήμερα. Ήταν το πιο ενδιαφέρον δωμάτιο σε σύγκριση με τα υπόλοιπα.

Μπορείς να πιστέψεις πόσο γεμάτη είναι αυτή η κουζίνα; Δεν υπάρχει! Μου φέρνει στο μυαλό κάτι από την κουζίνα της γιαγιάς μου που ήταν πάντα γεμάτη με βαζάκια κ.ο.κ.

Η διατροφή της βασίζεται σε οργανικά προϊόντα και καθημερινά τρώει μαρούλι, αυγό, ελαιόλαδο. Σολωμός και ψάρι επίσης ανήκουν στη διατροφή της. Λέει μάλιστα πως, προσπαθεί να τρώει οργανικά, δεν φτάνει και στη τρέλα φυσικά, αλλά πραγματικά προσπαθεί για το καλύτερο, κάτι που εμένα μου κάνει πολύ ισσοροπία.

Οι συμβουλές ομορφιάς που μας δίνει είναι φυσικά ο ύπνος πρώτος-πρώτος! Την εταιρεία της την ξεκίνησε γιατί τόσα χρόνια στυλίστρια στη μόδα αλήθεια δε βρήκε ούτε ένα προϊόν που να της κάνει. Eξελίχθηκε μέσα από το διαμέρισμα της και έγινε περιζήτητη γιατί έμεινε πιστή στα φυσικά συστατικά της. Στα γκρι της μαλλιά χρησιμοποιεί μόνο το Shimmer Lights της Clairol, και από make-up Make up forever και  NARS. Aπό μάσκαρα πάντα Maybeline. Στα ρούχα...προσκυνά σε ένα καλό τζιν της Uniqlo. Στο δέρμα της φορά τα δικά της καλλυντικά ή την Aquaphor. Aν υπάρχει το Shimmer Lights εδώ στη χώρα μας, αφήστε σχόλιο στο μεταξύ.

Δε ξεχνά ένα-δύο ποτηράκια λευκό κρασί την ημέρα και να βγάζει το σκύλο της -λατρεμένο basset hound by the name Billy παλιότερα- βόλτα.

Άπειρες πληροφορίες για την Linda εδώ, εδώ και εδώ.

photos via ΝΥ Times, The New Potato, Penine Hart

Φωτιστικό καρδιά Heart με καπέλο και φιόγκο €53,60

Μπούστο μεταλλικό επιτραπέζιο Miss Wired €15.70

Μαξιλάρι Candy Shop βελούδο €13.00

The post Γνώρισε τη Linda Rodin appeared first on Rdeco.

Ξέρεις σήμερα πως είναι; Όπως κάθε Δευτέρα ή μάλλον όπως αρκετές Δευτέρες ενός blogger. Μιλάω για την κενή ή λευκή Δευτέρα που ξεκινά να σε βασανίζει από την Κυριακή, πιθανότατα προς το απόγευμα, πιθανότατα εκεί που βαράει καμπανάκι το deadline του "τι γράφω για αύριο;" ζητήματος. Φυσικά δεν είναι πίεση που σε ενοχλεί γιατί αν ήταν τέτοια δε θα έγραφες/έγραφα/έγραφε. Είναι μια πίεση για το να γράψεις ή μάλλον να βρεις κάτι ενδιαφέρον, άλλο ένα καταπληκτικό ποστ να κάνει το γύρο του διαδικτύου, άλλο ένα ποστ να θεωρηθεί άρτιο και ικανό για να δημοσιευτεί. Αν συγκριθούμε με τους αρθρογράφους που αυτό είναι το επάγγελμα τους -και σε άλλα μέσα εκτός του διαδικτύου- ειλικρινά τους καταλαβαίνω αλλά εδώ υπάρχει και μια διαφορά. Είναι η δουλειά τους, κάνουν ίσως μόνο αυτό, δεν έχουν άλλης φύσεως υποχρεώσεις επαγγελματικές.

Τέλος εδώ, αλλού ήθελα να φτάσω. Στο εξωτερικό πολλές-πολλές εταιρείες έχουν δημιουργήσει ένα blog και εκεί γράφουν για τα θέματα που αρμόζουν ή ταιριάζουν στο προφίλ τους. Προσλαμβάνουν bloggers -κάποιες φορές και διάσημους πλέον- για να καλύπτουν την ύλη. Η διαδικασία αυτή είναι κοστοβόρα αλλά διαρκεί σαν μια μόνιμη διαφήμιση και αν καταφέρεις ως εταιρεία να στήσεις ένα καλό blog, τότε μια πολύ καλή διαφήμιση, ένα ιδιαίτερο εργαλείο είναι στα χέρια σου. Στην Ελλάδα το να έχει blog μια εταιρεία είναι πράγμα σπάνιο. Οι περισσότερες εταιρείες προτιμούν την παραδοσιακή διαφήμιση μέσω άλλων μέσων κλασικών, όπως τα έντυπα ή μέσω του Internet σε κάποια σελίδα μεγάλου περιοδικού ή site. Στο εξωτερικό όμως θεωρείσαι hot ως εταιρεία αν έχεις δημοσιευτεί από ένα blog γιατί προσεγγίζεις το κοινό πιο προσωπικά. Ένα πολύ όμορφο blog, το Inspire Me που λες, έχει η εταιρεία Fullah Sugah και το βρήκα προχθές τυχαία διαβάζοντας ένα ποστ της Μαρίας Παπαγρηγορίου που είναι μία εκ των δύο κυριών του Oh! So chic, ενός από τα παλιά πλέον fashion blog. Tα κορίτσια Μαρία Παπαγρηγορίου και Ελένη Στασινοπούλου κάνουν σούπερ δουλειά εκεί και να πας να διαβάσεις συμβουλές μόδας μον σερί.

Bρήκα και Tsuka boots να αγοράσω!!! Eva wants shoes!

Στο Fullah Sugah τώρα. Ένα πολύ χαριτωμένο blog που ασχολείται με μόδα, beaute, DIY και λίγο με διακόσμηση!  Πολύ σημαντικό πως ως καλοί bloggers αναφέρουν πηγές και όλα τα απαραίτητα.

Τι έμαθα όμως; Το Finger Trap το ξέρεις; Εγώ όχι, αλλά δεν μπορώ να το αρνηθώ, το έκανα το τεστ. Με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Πρόκειται για ένα τεστ που σε θέλει να βάλεις το δείκτη να ακουμπήσει την "μύτη" της μύτης σου και το πηγούνι σου. Αν ο δείκτης σου ακουμπά τα χείλη σου, τότε για κάποιο λόγο βγαίνεις όμορφη!!! Αν πάλι όχι, βγαίνεις άσχημη!!! Το τεστ θεωρείται Ασιατικό και ειδικότερα Ιαπωνικό, αλλά στην Αμερική έχει κάνει χαμό και κυκλοφορούν όλες με το δάχτυλο στη μύτη, ελπίζω όχι κυριολεκτικά 

Εννοείται πως βρήκα και άλλο ένα ζευγάρι παπουτσίνια, υπέροχα πρακτικά, αυτά τα μποτούνια-αρβυλάκια! Θα τα χτυπήσω!

Ρολόι τοίχου ø60 Melrose €56.30

Κονσόλα Scandi €133,30

The post Blogger's Pick. Να ένα blog! appeared first on Rdeco.